Ay ana  Sənin bir hissənəm, bir zərrənəm mən, Cismimdə nəfəsim canım, ay ana. Səninlə döyünür qəlbim, ürəyim, Damarımda axan qanım, ay ana. Ağ olsam üzünə bozarsın gözüm, Sönsün yanan odum, ocağım-közüm, Sən mənim ilk sözüm, mənim

Ana - Şair və yazıçı qələmində Deyirlər ki, ana ürəyindən qopan laylalar həyatın ən şirin təranəsidir. Bu təranənin ahəngindəki mənalar min-min arzunun səsidir. Bəlkə də, ona görə bəşər var olan gündən

Ana  Əgər bütün bəşəriyyət ədüvvi-canım ola, Ürək süqut eləməz aldığı mətanətdən. Ricavü xəvfə məkan vermərəm gər alimlər Min il də vəz edələr dəhşətü-qiyamətdən. Pələnglər tuta dövrüm, çəkinmərəm əsla, Və ya ki, vəd edələr dövləti-cahanı mənə Ki,

Qocaldı anam Mən uşaq olanda O cavan idi, Görəsən bəs niyə qocaldı Anam? Bəlkə uşaq idim ondan tələsdi, Mən böyüyüm deyə qocaldı Anam